Хей,Марианче,къде се беше скатала?...
В момента стоя пред компа с една голяма усмивка,която не слиза от лицето ми от мига,в който прочетах поста ти,а това беше преди 10-15 мин.Усмихвам се и размишлявам относно предложението ти.
-весел пътешественик предлагам да го заменим с мрънкащ пътешественик.Да вярно е,че обичам да обикалям,но все има причина да мрънкам-топло ми е,студено ми е,гладна съм,пие ми се кафе,дупето ме заболя да стоя на едно място...Това обаче не ми пречи да искам да отида на още нови места.
-слаба,но готина-моя мъж ще го перифразира-не дебелее от проклетия,а аз предлагам да бъде слаба,но с голямо сърце.Защото за мен света вече не се върти около мен самата,за мен вече не е прекалено важно как изглеждам,а как се чувствам,как са другите около мен,как са другите хора...Аз винаги казвам-не искам аз да съм богата,искам другите хора да бъдат богати,тогава ще има и за мен повече.Искам да живея в една богата и уредена държава,където не е мръсно по улиците,където хората са усмихнати,а не мислят с какво да нахранят детето си.Но искам тази държава да е БГ.
...Май много се разфилософствах и се отнесох,за което ти благодаря,Мари...